Αεροβάτες
Γυρίσαμε απ' τον πόλεμο και βρήκαμε πόλεμο.
Χαράξαμε ονόματα σε δέντρα που έπεσαν.
Μας λιθοβόλησαν αυτοί που μας επευφημούσαν.
Μας λιθοβόλησαν κι επευφημούσαν…
Μπαρούτι στα όνειρά μας.
Δεν αντέχεται η στεριά.
Να λύσουμε τους κάβους ν’ ανοιχτούμε στη θάλασσα.
Να βρούμε μια ερημιά να χτίσουμε με πέτρα, φωτιά και σίδερο
Τον δικό μας παράδεισο.
Το τελευταίο ταξίδι μοιάζει πάντα με το πρώτο.
3 σχόλια:
Γυρίσαμε από τον πόλεμο και βρήκαμε πόλεμο...
Αχ jemand γυρίσαμε από την κόλαση εκεί κάτω...
Χαράξαμε ονόματα σε δέντρα που έπεσαν, για τί τα έφαγε η φωτιά
Μπαρούτι στα όνειρά μας και τις καρδιές μας.
Δεν αντέχεται η στεριά, έτσι είναι.
Ελπίζω να είσαι καλά,
ελπίζω να μην είχατε απώλειες εκεί στην Ανδρίτσαινα.
Έχω έναν φίλο εκεί,
ίσα που πρόλαβε να σώσει το σπίτι και την οικογένειά του...
να είσαι καλά!
Χάθηκαν όλα. Το μόνο που έμεινε είναι ο πόθος να τα ξαναφτιάξουμε.
Μόνοι μας χωρίς την βοήθειά τους.
Μόνοι όπως πάντα.
Ένα δέντρο έδινε τους καρπούς του.
Η πολιτεία τι δίνει;
Τίποτα.
Μόνο παίρνει.
Αιτήσεις και "υπεύθυνες" δηλώσεις.
Και μάλιστα μετά χαρτοσήμου.
Να είσαι καλά zoe. Όλα κάποτε θα γίνουν όπως πρώτα.
Καλή δύναμη, jemand...
ξέρω πως τίποτε δεν είναι πια το ίδιο... φεύγοντας από Μεσσηνία προχθές αφήσαμε το σπίτι 9 χιλιόμετρα μακριά από το χαμό. Δόξα τω θεώ, δεν παραπονιέμαι...
αλλά όλα τα αγαπημένα μέρη...
:΄(
Δημοσίευση σχολίου