Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007

Ρόδινο παραπέτασμα



Ο ήχος των βημάτων της που τον πιάνεις με την κόγχη του ματιού σου καθώς καπνίζεις κοιτώντας το ταβάνι και παρατηρείς τους γαλάζιους σου καπνούς - ναι δικοί σου είναι έστω και για λίγο -

Το βλέμμα της που σκάβει στα μεταλλεία της καρδιάς σου.

Η φωνή της, που λευτερώνει την γήινη ομορφιά και σε κάνει να νιώθεις πως κατά ‘δω θα πνεύσει μια αιωνιότητα.

Το χαμόγελό της που κάνει τον χρόνο ν’ αλλάζει κοίτη και σ΄ άλλα νοήματα σ’ οδηγεί…

Όλα αυτά αρκούν και περισσεύουν για να γράψεις την ιστορία του κόσμου από την αρχή.

Γιατί κι ο έρως μια θαυματουργία είναι…