Τετάρτη 4 Ιουλίου 2007

Αιωνόβιο εικοσιτετράωρο


Άπαξ και υπήρξε μία φορά, υπάρχει για πάντα.

Πριν έρθει φαντάζει κοινό για όλους, ακόμα το λένε μοίρα.

Κι όταν έρθει, διαμερίζεται σε εκατομμύρια κομμάτια, τόσο διαφορετικά μεταξύ τους …

Κι ο καθένας ζει το δικό του ξεχωριστό.

Σαλπάρει πάνω στην δική του ψηφίδα.

Κι αποζητά τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας που του αναλογούν.

Κι αν δεν τα βρει, θλίψη δεν θα νιώσει.

Μόνο ικανοποίηση που έβαλε την δική του ψηφίδα να ταξιδέψει και να πάρει τελικά τη θέση της στο παγκόσμιο μωσαϊκό του γίγνεσθαι.

Και αργά τη νύχτα θα ονειρευτεί το επόμενο ταξίδι .